Author
Abstract
Keywords
Article Title [Persian]
Author [Persian]
Fakti që Korbini e braktisi fushën e filosofisë perëndimore që t’i përkushtohej filosofisë islame dhe teosofëve iranianë zakonisht është konsideruar si një “thyerje” radikale në mendimin filosofik të Korbinit. Ky artikull ka për qëllim të tregojë se në realitet nuk ka asnjë kontradiktë, por përkundrazi një vazhdimësi të thellë në rrugën e tij filosofike, që udhëhiqej nga një kërkim unik i qenies. Si rrjedhim, Korbini u influencua thellësisht nga çështja kryesore e Hajdegerit “qenia si qenie”, si dhe metodologjia e tij hermeneutike, por ai arriti një të kuptuar dhe nivel tjetër të qenies përmes njohjes së tij me filosofinë transcendentale të Mulla Sadras. Kjo qasje e kryqëzuar çoi në transformimin e “qenies-drejt-vdekjes” hajdegeriane në “qenien-përtej-vdekjes” sadriane dhe zbuloi korrespondencën e thellë midis mënyrës së qenies dhe mënyrës së të kuptuarit, si dhe natyrës komplementare të filosofisë dhe misticizmit; duke qenë ky i fundit fusha esenciale e vetme e vërtetë në të cilën, përmes dijes prezentiale, mund të kuptohet “realiteti themelor i qenies”.
Keywords [Persian]